Friday, July 15, 2011

అమృతమే చెల్లించి ఆ విలువతో..

పేరాశతో తన పసుపు కుంకుమలనే అమ్ముకున్న తెలుగింటి ఇల్లాలు. డబ్బు మీద వ్యామోహంతో తన జీవితాన్నే పణంగా పెట్టి ఆస్థిపరురాలిగా మారాను అనుకుంటూ తనని తాను అసలైన బీదరికంలోకి సాగనంపుకున్న మహిళ. నిజం తెలుసుకుని పశ్చాత్తాప పడుతూ తన మాంగల్యాన్ని తిరిగి కొనుక్కోవాలని ఆరాటపడే ఒక భార్య.


పెళ్లి అంటే మూడో మనిషితో పంచుకోలేని ఒక అపురూప బంధం అన్న నిజం తెలుసుకోలేని ఒక ఇల్లాలి కథ "శుభలగ్నం". యస్.వి.కృష్ణారెడ్డిగారి దర్శకత్వం, సంగీత దర్శకత్వం లో 1994లో వచ్చిన ఒక మంచి చిత్రం. సినిమా మొత్తాన్నీ ఒక్క పాటలో చూపించగలిగిన పాట "చిలక యే తోడు లేక". ఈ పాట పరిచయం లేని తెలుగు సంగీత ప్రియులు ఉంటారని నేననుకోను. సంగీతం, సాహిత్యం, గాత్రం అధుతంగా సమకూర్చిన మంచి పాట.

తెలిసి తెలిసి ఎండమావులు మాత్రమే కనిపించే ఎడారి వెంట ఒంటరిగా పరుగులు పెట్టిన చిలకని, సౌభాగ్యానికి వెల ఎంతమ్మా అంటే ఏం చెప్పగలుగుతుంది? సంతలో వస్తువులా పసుపు కుంకుమలని అమ్ముకున్న తరువాత, భర్తనే బంధం ఎలా తిరిగి వస్తుంది? 

 పల్లవి :
చిలకా ఏ తోడు లేక ఎటేపమ్మ ఒంటరి నడక
      తెలిసి అడుగేసినావే ఎడారంటి ఆశల వెనక
      మంగళ సూత్రం అంగడి సరుకా.. కొనగలవా చేజారాక
      లాభం.. ఎంతొచ్చిందమ్మా సౌభాగ్యం అమ్మేశాక
                                             || చిలకా ఏ తోడు ||
.కోరస్: గోరింకా యేదే చిలకా లేదింకా || 2 ||

"అమృతమే చెల్లించి ఆ విలువతో హలాహలం కొన్నావే అతితెలివితో కురిసే ఈ కాసుల జడిలో తడిసి నిరుపేదైనావే" ఈ పదాలకి ఉన్న అర్థాన్ని ఆలోచించడానికి కూడా నేను ఖచ్చితంగా అనర్హురాలిని అనిపిస్తూ ఉంటుంది నాకు. విన్న ప్రతిసారి ఈ వాక్యం నన్ను ఎక్కడికో తీస్కెళ్తూ ఉంటుంది. అతితెలివితో చేసిన తప్పిదాన్ని ఇంత బాగా వర్ణించగలరా ఎవరైనా? కాసుల వర్షంలో బీదతనం. ఎలా మెచ్చుకుని సిరివెన్నెల గారిని ఆయనకి మాత్రమే అర్హమైన స్థానంలో కూర్చోబెట్టాలో తెలీడంలేదు.
చరణం1 :
      బతుకంతా బలి చేసే పేరాశను ప్రేమించావే
      వెలుగుల్నే వెలివేసే కలలోనే జీవించావే
      అమృతమే చెల్లించి ఆ విలువతో హలాహలం కొన్నావే అతితెలివితో
      కురిసే ఈ కాసుల జడిలో తడిసి నిరుపేదైనావే
                                             || చిలకా ఏ తోడు ||
కోరస్: కొండంతా అండే నీకు లేదింకా || 2 ||

నిజమే, ధనంతో సుఖాన్ని పొందొచ్చేమో కానీ, అనురాగాల్ని అనుబంధాల్ని కొనగలమా? చుట్టూ కాసుల రాశులు కొలువుదీరి ఉన్నా, పెదవుల పై చిరునవ్వు పూయించేవారు, చెక్కిలిపై కన్నీటిని తుడిచేవారు, చెంత లేనప్పుడు వెలుగుల లోకంలో ఉన్నా అది అమావాస్యే అవుతుంది. మనం అనాథలే అవుతాం. సంపద మైకంలో ప్రపంచాన్ని మరచిపోయినా, అనాథలమన్న విషయం కళ్లు తెరిపించి నిజాన్ని చూపించేసరికి.. మనం నడిచి వచ్చిన తీరం మన కళ్లను దాటి ఎప్పుడో దూరం అయిపోయి ఉంటుంది. 
చరణం2 :
      అనురాగం కొనగలిగే ధనముందా ఈ లోకంలో..
      మమకారం విలువెంతో మరిచావా సిరిమైకంలో..
      ఆనందం కొనలేని ధనరాశితో.. అనాథగా మిగిలావే అమవాసలో
      తీరా నువు కనుతెరిచాక తీరం కనపడదే ఇంకా
                                             || చిలకా ఏ తోడు ||

చేసిన తప్పుని తెలుసుకుని ఎడారి వెంట కన్నీటితో సాగే ఆమని నటన అద్భుతం.. ఆమనిని మాత్రం డబ్బుల పంజరంలో పెట్టి, జగపతి బాబు, రోజా సంతోషంగా ఉండే సన్నివేశం చిత్రీకరణ పాట భావాన్ని అద్భుతంగా చూపిస్తుంది. ఇక ఆమనికి సర్వెంట్స్ అందరూ కలిసి డబ్బుని వడ్డించే సన్నివేశం, ఆ తర్వాత తన భర్తతో తను సంతోషంగా గడిపిన క్షణాలు గుర్తు తెచ్చుకోవడం.. అన్నిటికన్నా అద్భుతం పాట చివర్లో ఆమని త్రాసుకి ఒకవైపు తాళిని మరో వైపు తన సంపదనంతా పెట్టి తన భర్తని తిరిగి పొందడానికి చేసే ప్రయత్నం.ఈ పాట చూడాలంటే ఇక్కడ నొక్కండి.

ఇలాంటివి చూసినప్పుడే అనిపిస్తూ ఉంటుంది, డబ్బు హోదా ఎంత ఉన్నా, మెట్టు మెట్టు ఎక్కుతూ ఎంత ఎత్తుకు ఎదిగినా, మన ఆఙ్ఞని అనుసరించేవాళ్లు చుట్టు ఎందరున్నా.. మనతో కలిసిపోయే వాళ్లు, మన సంతోషాన్ని దుఃఖాన్ని పంచుకునే వాళ్లు లేని జీవితం నిజంగా వృధా అని..

Thursday, April 28, 2011

కప్పు కాఫీకి సిద్ధమా..!!

అతడొక అభినవ ప్రవరాఖ్యుడు (అనుకుంటున్నాను). అతడిని ఇష్టపడిన వరూధిని మనసులో ఎన్నెన్ని సందేహాలో.. ఇంకెన్ని సంశయాలో.. అతగాడి గురించిన ఆలోచనలన్నిటినీ ఆ అమ్మాయి మనస్సులోకి జొరబడి మరీ పదాల్ని అందంగా అల్లినట్లుగా పాటని రాసారు శాస్త్రి గారు. ఈ మధ్యనే విడుదలైన "కుదిరితే కప్పు కాఫీ" చిత్రం కోసం "అతడిలో ఏదో మతలబు ఉందే" అన్న పాట సిరివెన్నెల గారు రాయగా, యోగేశ్వర శర్మ గారు స్వరపరిచారు. పాట నాకైతే చాలా నచ్చింది:)

అమ్మాయి వాసనంటేనే పడని ఆ ప్రవరాఖ్యుడి ప్రవర్తనని చూసి విస్తుపోతూ, ఇష్టపడుతూ అతని మనస్సుని చదవడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఒక అమ్మాయి అంతరంగం. వెంటపడే అమ్మాయిని ప్రాణహాని గానో మానహాని గానో అనుకుంటూ పొగరుగానో బెదురుగానో వడి వడిగా పారిపోయే అబ్బాయి వాలకం. వెరసి సాహితీ ప్రియులకు ఒక మంచి కాఫీ లాంటి గీతం.

పల్లవి
అతడిలో ఏదో మతలబు ఉందే ఏంటంటే చెప్పడుగా..
అతివను చూస్తే ఆమడ దూరం పోతాడే వడి వడిగా..
ప్రాణ హాని, మాన హాని వెంటపడి వస్తున్నట్టు..
పొగరనాలో బెదురనాలో వాలకం చూస్తుంటే..

విరక్తి చెందే వయస్సూ కాదు, తపస్సు చేసే మనస్సూ లేదు. అంటే, ఎలాంటి తేడానూ లేదు. మరెందుకో ప్రేమాన్నా, అమ్మాయన్నా ఈ దూరం. ప్రేమకి, పెళ్లికి, చివరికి అమ్మాయితో స్నేహానికి కూడా దూరంగా ఉండి ఏకాకిలా ఎన్నాళ్లుంటాడో పాపం..

చరణం1
విరక్తి చెందే వయస్సు కాదే పైలా పచ్చీసే..
తపస్సు చేసే తలంపు లేదే హుషారైన ఫేసే..
ఏతావాతా తేలేదేమిటి ఎలాంటి తేడా లేదే..
ప్రేమా భామా అనేవి మాత్రం చెవిలో పడరాదంతే..
ఎన్నాళ్లిలా ఏకాకిలా ఉంటాడో ఏమో తెలీదే...

కలిసి ఎంత దూరం ప్రయాణం చేసినా, ఒక మాటా ఉండదు ముచ్చట ఉండదు. తనేమీ చెప్పడు, ఏం చెప్పినా వినడు. అంతలా చేసిన తప్పేంటా అని చూస్తే అమ్మాయిగా పుట్టడమేనా.? ఆ అమ్మాయితో స్నేహం చేస్తే మడిలో ఉన్న అతగాడు మైల పడతాడా..! తియ్యగా ఉండే చిరునవ్వు చేదుగా అనిపిస్తుందా అతనికి..!!

చరణం2
తనేమి అనడూ అనేది వినడూ ఏం మనిషో గానీ..
అదో విధంగా అమాయకంగా చూస్తాడెందుకనీ..
అమ్మాయిగ జన్మించడమేనా నే చేసిన అపచారం..
మగ పుట్టుక మడి చెడిపోతుందా నాతో చేస్తే స్నేహం..
నే నవ్వితే చిరు చేదుగా ఉందేమో పాపం తనకీ..

చిన్న చిన్న పదాలు. గొప్పగా అర్థాలు, అంతరార్థాలు కూడా ఏమీ లేవు. కానీ నాకు మాత్రం భలే నచ్చాయి ఈ పాటలో వాడిన పదాలు. సినిమా అయితే నేను చూడలేదు. యూ ట్యూబ్ లింక్ కూడా దొరకలేదు..:( సినిమా అంతా చూసే సమయం లేక, ఆన్లైన్ మూవీలో ఈ పాట మాత్రమే చూసాను. వాళ్లిద్దరి హావభావాలు తప్పించి మిగిలినదంతా చాలా చాలా బాగుంది. ముఖ్యంగా ఆ లొకేషన్స్ భలే ఉన్నాయి. ఇంకొక ముఖ్య విషయం ఏమిటంటే, ఈ పాటకి స్వరాన్నందించిన హంసిక అయ్యర్ గొంతు చాలా బాగుంది. కానీ ఇంకాస్త తెలుగు వచ్చుంటే ఇంకా బగుండేది అనిపించింది.

డౌన్‌లోడ్ చేసుకుని వినాలనుకుంటే ఇక్కడ నొక్కండి.
ఆన్‌లైన్ వినాలనుకుంటే ఇక్కడ నొక్కండి.

Tuesday, March 1, 2011

జాగో జాగో రే జాగో


ఒక ఇష్టాన్ని/ ఒక గమ్యాన్ని/ ఉన్న ఒకే జీవితాన్ని, సున్నా నుండి మొదలు పెట్టడం; చాలా తెలుసు అనుకున్న విషయాలు, నిజానికి చాలా తక్కువ అని తెలిసిన తరువాత, మళ్లీ మొదటి నుండి సరైన దిశలో నేర్చుకోవడం... అదే కదూ, విత్తనం సరికొత్తగా మొలకెత్తడం అంటే. అప్పుడప్పుడే యవ్వనంలోకి అడుగు పెడుతున్న నూనూగు మీసాల ప్రాయం, మనకెదురు నిలిచే దమ్ము ఎవరికుందన్న మొండి ధైర్యం, సత్తాని సరైన దిశలో పెట్టలేని మనసు, వయస్సు.. అన్నీ కలిసి కొత్తగా తమ గమ్యాన్ని / జీవితాన్ని నిర్మించుకోవడం.. దాని కోసం తమ  నుండి తాము కొత్తగా మొలకెత్తడం.. వాహ్.. అద్భుతం.. ఇక ఇలాంటి విషయం మన శాస్త్రిగారి చేతిలోకొస్తే అది ఎంత అందంగా చెక్కబడిన సాహిత్య శిల్పం అవుతుందో ఈ పాటని చూసి తెలుసుకోవచ్చు.. మేఘాల అంచుల్ని శ్రావ్యంగా మీటగల మనం ఇలా మట్టిలో ఎన్నాళ్లుంటాం..ఏమీ చేయలేని పక్షంలో తూర్పు తిరిగి దండం పెట్టుకునే కాలానికి ఇక చెల్లు చీటీ ఇచ్చేసి, ఆ సూర్యభగవానుడికే దారి చూపించేలా మేల్కొందాం. 

పల్లవి: 
 ఒక విత్తనం మొలకెత్తడం సరి కొత్తగా గమనించుదాం..
నిలువెత్తుగా తల త్తటం నేర్పేందుకనే తొలి పాఠం..
ముని వేళ్లతో మేఘాలనే మీటేంతగా ఎదిగాం మనం..
పసి వాళ్లలా ఈ మట్టిలో ఎన్నాళ్లిలాగ పడి వుంటాం..
ఉనికే మన కను రెప్పల్లో వెలిగిద్దాం రంగుల స్వప్నం..
ఇదిగో నీ దారిటు వుందని సూరీడుని రారమ్మందాం..
జాగో జాగో రే జాగో |6|
 

సందేహం(అతి) మన శతృవు. ఏదో జరుగుతుందన్న సందేహంతో ఆగిపోయే ఏ ఒక్కటీ తన గమ్యాన్ని చేరుకోలేదు. అందుకే, ఆకాశం నుండి దూకేస్తే అణువణువుగా విఛ్చిన్నమవుతానని తెలిసినా, చిన్న చినుకు ధైర్యంగా ముందుకెళ్లి, మరలా తనని తానే కలుపుకుంటూ.. ఏరుగా కలిసి, నదిగా మారి, వరదలా పొంగి, అనంతమైన అర్ణవాన్ని కలుస్తుంది.. తన గమ్యాన్ని చేరుకుంటుంది. సందేహాన్ని పక్కకు నెట్టి, సంకల్పాన్ని నెరవేర్చే దిశగా ఆరంభపు అడుగేస్తే విజయం మనదేగా.. 

 చరణం1 :
ఆకాశం నుండి సూటిగా దూకేస్తే వున్న పాటుగా 
ఎమౌతానంటు  చినుకలా ఆగిందా బెదురుగా..
కనుకే ఆ చినుకు ఏరుగా ఆ ఏరే వరద హోరుగా..
ఇంతింతై ఎదిగి అంతగా అంతెరుగని సంద్రమైందిగా..
సందేహిస్తుంటే అతిగా సంకల్పం నెరవేరదుగా..
ఆలోచన కన్నా త్వరగా అడుగేద్దాం ఆరంభంగా..
జాగో జాగో రే జాగో |6|
 

పరిష్కారం లేని సమస్య ఉండదట. ఇంపాసిబుల్ అన్న పదమే చెబుతుందట ఐ యాం పాసిబుల్ అని. అలాంటప్పుడు, నిజంగా అసాధ్యమైన పని ఉంటుందా..!! అసాధ్యమైన పని ఉండదు అనే నిజం తెలుసుకోవడం నిజంగా అంత రహస్యమా..కాదని ఎంత బాగా చెప్పారో శాస్త్రి గారు. మొదట వేసే నీ అడుగే ఒక కొత్త పథాన్ని సృష్టిస్తుంది.. (వేసే పదం పథం - ఈ వాక్యం నాకు ఇలాగే అర్థమయింది.. కానీ అనుమానంగానూ ఉంది. దీనికింకేదైనా మంచి అర్థం ఉంటే తెలియజేయగలరు)
"ధీరుల్ విఘ్న నిహన్య మానులగుచున్.." సందేహంతో మొదలంటూ కాకముందే ముగింపు పలికే వారం కాదు మనం. సంకల్పాన్ని నెరవేర్చుకోగలిగే ధీరులం. ఖచ్చితంగా గమ్యాన్ని చేరుకోగలిగేదే మన పయనం. "సమరానికి సై అనగలిగే సంసిద్ధత పేరే విజయం" విజయానికి ఎంత గొప్ప నిర్వచనం. ఎటువంటి ఆటుపోట్లు, సవాళ్లు, సమస్యలు ఎదురైనా వాటికి ఎదురొడ్డి సమరానికి సై అనగలే సంసిద్ధతే విజయమట.
 
చరణం2 :
  ఏ.. పని మరీ అసాధ్యమేం కాదే ఆ..  నిజం మహా రహస్యమా
వేసే.. పదం పథం పదే పదే పడదోసే సవాళ్లనే ఎదుర్కోమా
మొదలెట్టక ముందే ముగిసే కథ కాదే మన ఈ పయనం
సమరానికి సై అనగలిగే సంసిద్ధత పేరే విజయం..
జాగో జాగో రే జాగో |6|

ఈ పాట మొత్తం ఒకెత్తైతే.. "జాగో జాగో రే జాగో" అన్న పదాలు మరో ఎత్తు. ఈ వాక్యం దగ్గరికి వచ్చేసరికి, అసంకల్పితంగా ఏదో తెలియని ఉద్రేకం కలుగుతుంది మనసులో. ఏదో సాధించడానికి ఒక అదృశ్య ప్రోత్సాహం వెన్నంటి నడిపిస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తుంది.మొత్తంగా ఒక శక్తివంతమైన(పవర్‌ఫుల్) సాహిత్యం అద్భుతమైన సంగీతాన్ని అల్లుకుని ఒక కొత్త ప్రోత్సాహాన్ని ఇస్తున్న భావన.

ఈ పాట మీరు ఇక్కడ చూడొచ్చు.